Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 9. Ceza Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5847 Esas 2021/466 Karar Sayılı İlamı

Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5847 Esas 2021/466 Karar Sayılı İlamı

Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5847 Esas 2021/466 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 9. Ceza Dairesi

ESAS NO : 2020/5847

KARAR NO : 2021/466

KARAR TARİHİ : 03.02.2021

9. Ceza Dairesi         2020/5847 E.  ,  2021/466 K.
"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın atılı suçu kabul etmemesi ve ifadeleri hükme esas alınan tanıkların sanık hakkında bir beyanlarının bulunmaması karşısında, tefecilik suçunda kullanılan POS cihazının teslimine ilişkin sözleşmeye konu işyerinin sanığa ait olup olmadığı konusunda yeterli kolluk araştırması, iş yerinin elektrik, su abonelik kayıtlarına ilişkin sözleşmelerin, pos cihazı alımına ilişkin ilgili banka sözleşme ve belgelerin asıllarının getirtilmesi, gerekirse imza incelemesi yapılması,
Dava konusu olaya ilişkin maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın, vergi mükellefi olması halinde ve gerektiğinde hakkında vergi incelemesi yaptırılması, icra müdürlükleri nezdinde alacaklı olduğu takip dosyalarının araştırılıp varsa borçluların faiz karşılığı sanıktan ödünç para alıp almadıkları hususunda tanık olarak beyanlarına başvurulması, faiz karşılığı borç para verip vermediği hususunda detaylı kolluk araştırması yaptırılmasından sonra sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini yerine, eksik araştırma ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi ile adı geçen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması
Kanuna aykırı sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.











Etiketler: