Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 9. Ceza Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Tefecilik yapmak - basit yaralama - silahla tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/461 Esas 2021/887 Karar Sayılı İlamı

Tefecilik yapmak - basit yaralama - silahla  tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/461 Esas 2021/887 Karar Sayılı İlamı

Tefecilik yapmak - basit yaralama - silahla tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/461 Esas 2021/887 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 9. Ceza Dairesi

ESAS NO : 2020/461

KARAR NO : 2021/887

KARAR TARİHİ : 24.02.2021

9. Ceza Dairesi         2020/461 E.  ,  2021/887 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Müşteki : Maliye Bakanlığı
    Suç : Tefecilik yapmak, basit yaralama, silahla tehdit
    Hüküm : Düşme, mahkumiyet
    sanık ..., Maliye Bakanlığı vekili

    İddianame içeriğinde yer alan; sanıklar ..., ... ve ..."in 2012 yılında müşteki ..."e faiz karşılığında para verdikleri, müştekiden 5, 6 adet çek aldıkları, müştekinin 2012 yılında aldığı borcu ödememesi üzerine sanıklar ..., ... ve ..."in 02/01/2013 tarihinde müştekilerden ..."in işyerine giderek müşteki ..."i darp ettikleri ve sanık ..."in ele geçmeyen bıçak ve jopa benzeyen bir cisimle müşteki ..."i kovaladığı, silahla tehdit ettiği iddiası karşısında, iddianamede tehdit olarak nitelenen eylemin sübutu halinde yağmaya teşebbüs suçunu oluşturabileceği anlaşılmakla, 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi uyarınca eylemleri nitelendirme ve kanıtları değerlendirme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu, delillerin birlikte takdir edilmesi bakımından tefecilik suçundan açılan davanın da birlikte görülmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
    Kanuna aykırı, sanıklar ile Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.