Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 23. Ceza Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/4889 Esas 2016/766 Karar Sayılı İlamı

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/4889 Esas 2016/766 Karar Sayılı İlamı

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/4889 Esas 2016/766 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 23. Ceza Dairesi

ESAS NO : 2015/4889

KARAR NO : 2016/766

KARAR TARİHİ : 03.02.2016

23. Ceza Dairesi         2015/4889 E.  ,  2016/766 K.
"İçtihat Metni"


MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Dolandırıcılık

HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52 maddeleri gereği 1 yıl hapis ve 1.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı yasanın 53/1 maddesi gereği hak yoksunluklarına


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanların otobüs firması çalışanları oldukları, olay öncesinde Batman"a gönderilmek üzere vestel marka bir televizyonun katılan/çalışan ... aracılığı ile emaneten yazıhaneye bırakıldığı, sanığın, otogarda bulunan otobüs yazıhanelerinin kargo bölümlerine girerek gönderi eşyalarının üzerinde bulunan isimleri bir şekilde öğrendiği, daha sonra otobüs firması çalışanı olan katılan ..." a telefon açarak kendisini televizyonun üstünde adı yazan M... A... olarak tanıtıp, göndereceği şahsın gelip televizyonu alacağını söylediği, bir süre sonra yazıhaneye tekrar giden sanığın, amcası M... A... adına olan televizyonu almaya geldiğini söyleyip elindeki televizyon faturasını göstermek suretiyle katılan ..."i aldattığı, televizyonu alarak olay yerinden ayrıldığı, böylece hileli hareketler ile kendi lehine haksız kazanç temin eden sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; tanık ve katılan beyanları, teşhise ilişkin beyanlar ile tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin atılı suçtan verdiği mahkumiyet kararına ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre, Kadıköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi 2005/220-310 E-K. sayılı hırsızlığa teşebbüs suçundan mahkumiyete ilişkin 04.05.2005 tarihinde kesinleşen mahkumiyet kararının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 03.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Etiketler: