Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/20002 Esas 2017/1157 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/20002 Esas 2017/1157 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/20002 Esas 2017/1157 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 1. Hukuk Dairesi

ESAS NO : 2014/20002

KARAR NO : 2017/1157

KARAR TARİHİ : 09.03.2017

1. Hukuk Dairesi         2014/20002 E.  ,  2017/1157 K.

    "İçtihat Metni"



    Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi, ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece elatmanın önlenmesi isteğinin reddine, ecrimisil isteminin ise kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

    -KARAR-

    Davacılar, davalı ile murislerinin 1/2"şer payla malik oldukları 19037 ada 5 parselde bulunan kargir işyerini dava dışı şirkete kiraya verdiklerini, ancak işyerinin deposunun davalı tarafından kullanıldığını, depo için kira ödemediğini, murisleri tarafından 18.12.2006 tarihinde ihtarname çekildiğini, buna rağmen haksız elatmaya devam ettiğini ileri sürerek, davalının elatmasının önlenmesine ve 18.06.2006 tarihinden dava tarihine kadar 18.000 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemişlerdir.
    Davalı, zamanaşımı def"i ve takas mahsup istemiyle birlikte davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, davacıların murisi tarafından davalıya ihtarname gönderilmesi sebebiyle intifadan men koşulunun oluştuğu, davalının kullanımı kabul ettiği ve ecrimisil ödemediği, deponun keşif anında boş olduğu gerekçesiyle, elatmanın önlenmesi talebinin reddine, ecrimisil isteminin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Dosya içeriğine, toplanan delillere göre, davalı, dava konusu deponun davacılar tarafından kullanımına engel olmadığını savunmuş ise de, mahkeme gerekçesinde de belirtildiği gibi depoyu anahtar ile kapatıp hakimiyet alanına aldığına göre ve davacıların murisinin göndermiş olduğu ihtarnameye verdiği cevabında “ depoyu kullandığını ancak masraf yaptığını, bu masrafların ödenmesi gerektiği” şeklindeki beyanıyla kullanımı kabul etmesi karşısında mahkemece ecrimisile hükmedilmesi doğrudur.
    Ancak, 25.05.1938 tarih ve 29/10 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ve Yargıtay"ın aynı yoldaki yerleşmiş içtihatları uyarınca ecrimisil davaları beş yıllık zamanaşımına tabi olup bu beş yıllık süre dava tarihinden geriye doğru işlemeye başlar.
    Davalı tarafından, cevap dilekçesinde zamanaşımı def"inde bulunulmasına rağmen mahkemece bu hususun dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.


    ./..





    Öte yandan, arsa ve binalarda kira esasına göre talep varsa, taraflardan emsal kira sözleşmeleri istenmeli, gerekirse benzer nitelikli yerlerin işgal tarihindeki kira bedelleri araştırılıp, varsa emsal kira sözleşmeleri de getirtilmeli, dava konusu taşınmaz ile emsalin somut karşılaştırması yapılmalı, üstün veya eksik tarafları belirlenmelidir.
    İlke olarak, kira geliri üzerinden ecrimisil belirlenmesinde, taşınmazın dava konusu ilk dönemde mevcut haliyle serbest şartlarda getirebileceği kira parası, emsal kira sözleşmeleri ile karşılaştırılarak, taşınmazın büyüklüğü, niteliği ve çevre özellikleri de nazara alınarak yöredeki rayiçe göre belirlenir. Sonraki dönemler için ecrimisil değeri ise ilk dönem için belirlenen miktara ÜFE artış oranının tamamının yansıtılması suretiyle bulunacak miktardan az olmamak üzere takdir edilir.
    Hal böyle olunca, mahkemece ilk dönem için belirlenen miktara ÜFE artış oranının tamamının yansıtılması suretiyle ecrimisilin tespiti gerekirken, bilirkişi raporunda hesaplandığı şekliyle ecrimisilin kabulü doğru görülmemiştir.
    Davalı vekilinin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile, hükmün açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 09.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.