Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 86/2-a, b, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Hüküm kısmında katılanın vücudunda kemik kırığına ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak nitelikte yaralandığının kabul edildiği anlaşılmakla, uygulama maddesinin TCK’nın 89/2-a-b.maddesi yerine TCK’nın 86/2-a, b. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. mddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün ikinci fıkrasındaki “86/2-a,b” ibaresinin “89/2-a,b”olarak değiştirilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.