MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar, davalı şirket ile aralarında 01/11/2007 başlangıç tarihli 15 yıl süreli kira sözleşmesi bulunduğunu, sözleşmede aylık kira bedelinin 31/12/2007 tarihine kadar net 14.000,00 TL olup kira artışlarının her yılın başında DİE"nin açıkladığı enflasyon, faiz oranı, emsal rayiç bedeli nispetinde hesap edilip artırılacağının kararlaştırıldığını, davalının 01/01/2014-31/12/2014 döneminde aylık net 25.897,00 TL kira ödediğini, dönem başında davalı ile kira bedeli konusunda anlaşamadıklarını, davalı şirketin ödemekte olduğu kira bedelinin emsalleri karşısında düşük kaldığını belirterek 01/01/2014-31/12/2014 dönemine ait olmak üzere aylık kira bedelinin 75.000,00 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, talebin fahiş olduğunu belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, kira sözleşmesinin sona ermeyip 6570 sayılı yasanın 11.maddesi gereğince birer yıllık dilimler halinde yinelenmediğinden uzun süreli kira sözleşmesine konu yerler için kira tespit davası açılmayacağından davanın reddine, davalı yararına 4.989,00 TL vekalet ücretinin davacılardan tahsili ile davalıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle kiralananın niteliğinin açık alan olduğunun anlaşılmasına göre, davacıların temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davalının, lehine hükmedilen vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 9. maddesinde yer alan kira bedelinin tespiti davalarında mahkemece tespit olunan kira bedeli farkının bir yıllık tutarı üzerinden tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedileceği düzenlemesine göre tespit edilen yıllık brüt kira bedelinden davalı tarafından ödenen yıllık brüt kira bedeli çıkartılarak, aradaki fark üzerinden davacı yararına vekalet ücreti ve reddedilen kısım üzerinden davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi gerekir. Bu husus gözetilmeden ve taleple bağlı kalınmadan davalı yönünden yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacıların temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 5. bendinde yer alan " 4.989,00 TL" ibaresi çıkarılarak, yerine "34.411,80 TL " ifadesinin yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.